ในชีวิตหนึ่ง คงไม่มีใครได้แกะกล่องทุกใบที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีกล่องหลายใบที่เราไม่รู้หรอกว่าแกะแล้วจะเป็นไง ของในกล่องจะสวยงาม น่าเกลียดน่ากลัว หรือในนั้นจะมีแต่ความว่างเปล่า
หากกล่องใบนั้นยังอยู่ในมือคุณ อยากจะบอกให้คุณรีบแกะทันทีที่ยังมีโอกาส เพราะกล่องแต่ละใบไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป แกะออกมาแล้วว่างเปล่า ยังดีกว่าไม่ได้แกะมันอีกเลย
แต่รู้อะไรไหม อย่าโทษตัวเอง อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการให้กล่องที่ยังไม่ได้แกะในจังหวะนั้น มาส่งผลกระทบต่อชีวิตทั้งชีวิต เพราะคุณไม่ได้ทำกล่องหลุดมือ คุณไม่ได้ทิ้งขว้างกล่องใบนั้น เปล่าเลย...มันเกิดขึ้นด้วยอำนาจที่เหนือการควบคุม
ระหว่างที่คุณดำเนินชีวิตอยู่ตอนนี้ คุณไม่มีวันรู้หรอกว่าถัดไปจะเกิดอะไรขึ้น กล่องใบนั้นจะหายสาบสูญไปจากชีวิตคุณตลอดกาลหรือเปล่า มีแต่คนเขียนบทชีวิตคุณเท่านั้นที่รู้
และเขาคงมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เป็นแบบนั้น เป็นเหตุผลที่คุณไม่มีวันรู้ และอาจไม่จำเป็นต้องรู้ มันไม่เกี่ยวกับความยุติธรรมหรือไม่ยุติธรรมเลย มันแค่เป็นไปอย่างที่ต้องเป็น
ในโลกนี้มีอยู่สองสิ่งใหญ่ สิ่งที่เราเลือกได้ กับสิ่งที่เราเลือกไม่ได้
และนั่นคือความจริงของชีวิต
สิ่งที่เราเลือกไม่ได้มีมากมาย คุณลือกเกิดไม่ได้ เลือกพ่อเลือกแม่ไม่ได้ เลือกไม่ได้ว่าจะให้พรุ่งนี้แดดออกหรือฝนตก ให้อบอุ่นหรือหนาวสั่น และแน่นอน คุณเลือกวันตายไม่ได้ แต่อาจจะได้ก็ได้ ถ้าคุณอาจหาญพอที่จะใช้สิทธิ์นั้น
ชีวิตเต็มไปด้วยสิ่งที่เราเลือกไม่ได้ ฉะนั้น ในจังหวะที่คุณมีโอกาสเลือก บนทางแยกที่คุณเลือกได้-ตัดสินใจได้ คุณควรจะเลือกด้วยหัวใจที่แท้จริง เลือกสิ่งที่อยากเลือกจริงๆ เพราะนั่นคือหนึ่งในน้อยสิ่งนักที่คุณจะได้เลือก
ชีวิตเต็มไปด้วยกล่องที่ยังไม่แกะ แทนที่จะนั่งคร่ำครวญกับกล่องที่จากไปแล้ว จะไม่ลองแกะกล่องใบอื่นดูหน่อยหรือไร
.
* คัดลอกและเรียบเรียงใหม่จาก "ผม, ตูราคามิ" โดยนิ้วกลม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น