เป่า-ยิ้ง-ฉุบ เป็นเกมที่เรารู้จักเป็นอย่างดี และเด็กๆ ชอบเล่นกันประจำ ไม่ใช่เฉพาะเด็กไทยนะคะ แต่เกมนี้ยังแพร่หลายไปทั่วโลก ไม่ว่าจะจีน สิงคโปร์ มาเลย์ ญี่ปุ่น เกาหลี หรือฝรั่งก็รู้จักเกมนี้กันดีทั้งนั้น
เกมนี้มีชื่อเรียกแตกต่างกันไป ในมาเลเซียเรียก "One Two Som" ญี่ปุ่นเรียก "Jan Ken Pon" (じゃんけん) ส่วนเกาหลีจะเรียกว่า "คาวี พาวี โพ" (가위 바위 보) ที่ถ้าพูดเร็วรัวจะหดเหลือ "ไค ไพ โพ" หรือบางคนก็เรียกเกมนี้ว่า "muk jji ppa" (묵찌빠 ก้อนหิน-กรรไกร-กระดาษ) ง่ายๆ เลย
แต่รู้มั้ยคะว่า เกมนี้เล่นกันมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น หลายร้อยปีก่อนคริสตกาลโน่น สมัยนู้นเขาเรียกว่า "shou shi ling" (手势令) ซึ่งคำว่า "shou" (手) หมายถึงมือ ก็น่าจะเป็นเพราะว่าเกมนี้ใช้มือออกท่าทาง บ้างก็เรียกว่า "huo zhi tou" (豁指头) ซึ่งคำว่า "zhitou" แปลว่านิ้ว ก็คงจะแนวๆ ออกนิ้วมาสิละมั้ง อุอุ
เกมนี้แพร่หลายในญี่ปุ่นมากในช่วงศตวรรษที่ 18 เชื่อว่ามีการระบาดไปต่างแดน จนกระทั่งฝรั่งยังเอาไปเล่น น่าจะเริ่มจากในยุโรปก่อน โดยคาดว่าเริ่มจากอิตาลีเป็นประเทศแรก และเรียกเกมนี้ว่า La morra
แต่ฝรั่งก็อ้างว่า โอย เกมนี้ ฉันรู้จักมาตั้งแต่สมัยกรีกโบราณแล้ว ก็ไม่รู้ใครเก่ากว่าใครล่ะค่ะ แต่เป็นอันว่าตอนนี้ฝรั่งรู้จักเกมนี้กันหมดแล้ว แถมเรียกเกมนี้ซื่อๆ ตรงตัวเลยว่า "Rock, Paper, Scissors" และมักเล่นเพื่อตัดสินว่า who will go first. :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น