วันอาทิตย์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2555

FUR, beautifully freaking sad

เมื่อนิโคล คิดแมนกับโรเบิร์ต ดาวนีย์ จูเนียร์ สองดาราคุณภาพแห่งฮอลีวูด เลือกที่จะแสดงภาพยนตร์เรื่อง "FUR" แสดงว่าบทจะต้องมีดีสิน่ะ

ชื่อเต็มๆ ของภาพยนตร์เรื่องนี้คือ Fur: An Imaginary Portrait of Diane Arbus ฉันไม่เคยรู้จักและไม่เคยได้ยินชื่อดิแอน อาร์บัส มาก่อน มารู้จากในหนังว่า เธอคือผู้พลิกประวัติศาสตร์วงการถ่ายภาพอเมริกา ที่วงการศิลปะยกให้เธอเป็นศิลปินที่ลึกลับและโดดเด่นที่สุดในศตวรรษที่ 20

เรื่องนี้เกริ่นตั้งแต่ต้นว่า เนื้อหาในเรื่อง beyond reality ที่ทางทีมผู้สร้าง "เชื่อ" ว่า ดิแอน อาร์บัสน่าจะเคยมีประสบการณ์ หรือพบเจอบุคคลเหล่านี้ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เธอสร้างสรรค์ผลงานน่าทึ่งที่สุดในยุคนั้น (จุดเด่นในงานเขียนของเธอคือ ภาพมนุษย์ประหลาด)

ดิแอน (นิโคล คิดแมน) บุตรสาวเศรษฐีชาวยิว ภรรยาช่างภาพ เธอช่วยอลัน (ไท เบอร์เรล) สามีเตรียมการถ่ายภาพ จะเรียกว่าเป็นสไตลิสต์ให้งานของสามีก็ว่าได้ ชีวิตเธอเปลี่ยนไปเมื่อมีเพื่อนบ้านย้ายเข้ามาใหม่ ลิโอเนล (โรเบิร์ต ดาวนีย์ จูเนียร์) ผู้ผิดแปลกไปจากผู้คนทั่วไปเพราะโรคทางกรรมพันธุ์ Hypertrichosis หรือเรียกกันมากกว่าว่า Werewolf syndrome

ลิโอเนลเป็นโรคประหลาด ขนจะขึ้นดกเต็มตัวเหมือนมนุษย์หมาป่า ในยุคที่ละครสัตว์เฟื่องฟู คนที่ป่วยเป็นโรคพิสดารนี้ (รวมถึงคนที่ผิดแปลกไปจากมนุษย์อื่นๆ เช่น สูงเป็นเปรต หรือเตี้ยเป็นคนแคระ แฝดสยาม ฯลฯ) จะเป็นดาราเด่น เป็นตัวชูโรงของคณะ ในโลกของลิโอเนล จึงมีมิตรสหายที่ล้วนแล้วแต่แปลกประหลาดทั้งสิ้น

เมื่อดิแอนได้พบกับลิโอเนล โลกของเธอก็เปลี่ยนไป จากโลกคุณหนู แม่บ้านผู้แสนดี เธอได้พบเจอกับผู้คนแปลกประหลาดมากมาย และยังได้พบกับความโรแมนติคอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับชายผู้เป็นสามีมาก่อน

เรื่องนี้ไม่ได้จะเน้นความสัมพันธ์เชิงชู้สาว (แม้บางสื่อจะชวนให้เชื่อว่า มีฉากรักโจ๋งครึ่มแบบโป๊หมดเปลือกก็เถอะ) จุดเด่นของภาพยนตร์เรื่องนี้น่าจะอยู่ที่ ความเมตตาที่มนุษย์พึงมีต่อกัน ไม่ว่าเขาจะผิดแปลก หรือไม่ปกติเหมือนคนทั่วไป หนังไม่ได้หวือหวา แต่ค่อยๆ ละเลียดให้เราได้ซึมซับความเศร้าที่งดงาม เป็นความเศร้าแบบพิลึก ที่ทำให้ฉันนึกถึงคำว่า "beautifully freaking sad" และต้องลุกขึ้นมาขีดเขียนวันนี้

โรเบิร์ต ดาวนีย์ จูเนียร์ เป็นดาราที่แสดงออกด้วยดวงตาได้อย่างงดงามที่สุด หนังสามดาว (อย่างที่นักวิจารณ์ว่า) แต่กลับเป็นหนังที่ฉันว่าดีกว่าหนังห้าดาวบางเรื่องเสียอีก

คลิกดูผลงานของดิแอนได้ที่ The Photography of Diane Arbus

ไม่มีความคิดเห็น: